Του Παναγιώτη Γουδεντζίκη
Γεννήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1951 στη Χρυσή Πέλλας. Οι γονείς του, Θεοχάρης και Σοφία ήταν γεωργοί. Το 1964 ο Ηλιάδης έρχεται στην Θεσσαλονίκη και εγγράφεται στον ΕΥΚΛΕΙΔΗ για να ειδικευτεί στην θερμουδραυλική.
Η Ολυμπιάδα του Μεξικό 1968, αποτέλεσε ισχυρό παρορμητικό κίνητρο για τον νεαρό Νικόλαο και τον ώθησε ν΄ ασχοληθεί με τον αθλητισμό. Έτσι, το 1968, μέσω φίλου που ήταν αθλητής στον Ηρακλή Θεσσαλονίκης, γνωρίζει το σωματείο της ΧΑΝΘ, με προπονητή τον Τάκη Ασλανιάν, που ήδη είχε διαμορφώσει την φήμη του καλύτερου προπονητή. Γράφτηκε στη ΧΑΝΘ και έμεινε πιστός σ’ αυτήν έστω κι αν αντιμετώπισε δυσκολίες στην ζωή του. Ξεχώρισε αμέσως και γρήγορα ήρθαν οι επιτυχίες μιας μακράς και επιτυχούς καριέρας. Η βοήθεια του Τάκη Ασλανιάν στον Νίκο Ηλιάδη, ήταν καθοριστική για την παραπέρα εξέλιξη του.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ
1969 : Αναδεικνύεται για πρώτη φορά πρωταθλητής εφήβων στην κατηγορία των 67,5 kgr.
1969 : Συμπεριελήφθη ως συνοδός στην αποστολή των Βαλκανικών του Βουκουρεστίου. Προπονητής και διοίκηση αναγνωρίζοντας το ταλέντο του, ήθελαν τον μικρό Νίκο κοντά στην εθνική ομάδα, για να αποκτά εμπειρίες, από τους διεθνείς αγώνες.
1969 : Από δω και πέρα, η ζωή του συνδέεται με την εθνική ομάδα. Καλείται και μεταβαίνει συχνά στην Αθήνα, για προπονήσεις με την εθνική ομάδα.
1972 : Ολυμπιακοί αγώνες Μονάχου. Κατετάγη 11ος, στην κατηγορία των 90 κιλών, με επίδοση 457,5 σύνολο (ντεβελοπέ + αρασέ + ζετέ). Εκείνη την περίοδο, Ηλιάδης και Ιακώβου ζύγιζαν στις προπονήσεις περίπου τα ίδια κιλά σωματικού βάρους. Όμως αποφασίστηκε, να παίξουν ο Ιακώβου στα 82,5 και ο Ηλιάδης στα 90 κιλά.
1973 : Η ΕΟΑΒ επιθυμώντας να έχει το άθλημα διεθνή προοπτική, προσλαμβάνει τον Ούγγρο κ. Γκέζα Τοτ. Λίγο αργότερα νέος προπονητής αναλαμβάνει ο Πολωνός κ. Στέπιαν Μπρόνισλαβ με βοηθό τον κ. Συμεωνίδη Βαγγέλη.
1973 : Βαλκανικοί αγώνες στην Αθήνα. 1ος στα 82,5 κιλά, με επίδοση 310.
1973 : Παγκόσμιο πρωτάθλημα στην Κούβα, στα 82,5 κιλά, 5ος στο αρασέ.
1974 : Μετοικεί στην Αθήνα, εντασσόμενος ως μόνιμο στέλεχος της εθνικής ομάδας, που τότε στεγαζόταν στο στάδιο Καραϊσκάκη. Η εθνική ομάδα σταδιακά οργανωνόταν και προσέφερε στους αθλητές, εντατικότερη και καθημερινή προπόνηση σε συγκεκριμένες ώρες, με εμπειρότερους προπονητές και βελτίωση διατροφής.
1974 : Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στη Βερόνα, κατέρριψε το πανελλήνιο ρεκόρ στην κατηγορία των 82,5 κιλών στο σύνολο με 315 (140+175).
1975 : Κατατάσσεται στην πυροσβεστική και έτσι απερίσπαστος και με μεγαλύτερο πάθος, επιδίδεται στην άρση βαρών.
1975 : 1ος στους Μεσογειακούς.
1976 : Ολυμπιακοί αγώνες Μόντρεαλ. 4ος, στα 82,5 με επίδοση 340 (150-190). Ήταν η μοναδική ελληνική διάκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ, σε όλα τα αθλήματα, γεγονός που οδήγησε τον ΠΣΑΤ, να αναδείξει τον Ηλιάδη, κορυφαίο αθλητής της χρονιάς, όλων των αθλημάτων.
1976 : Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (Ανατολικό Βερολίνο), κατετάγη 10ος, στην κατηγορία των 82,5 κιλών.
1976 : Στους Βαλκανικούς αγώνες που διεξήχθησαν στο Δραγατσάνι Ρουμανίας, κατετάγη 2ος, στην κατηγορία των 90 κιλών.
1977 : Στο Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ανδρών της Στουτγκάρδης, κατέλαβε την τέταρτη θέση με 337,5 (152,5+185), χάνοντας το χάλκινο μετάλλιο, λόγω διαφοράς σωματικού βάρους.
1977 : Στους Βαλκανικούς αγώνες στην ‘Άγκυρα, κατάκτησε την πρώτη θέση και στα 3 αγωνίσματα, στην κατηγορία των 90 κιλών, με επίδοση 342,5
Το 1977 επίσης, ο Νίκος Ηλιάδης αναδείχθηκε από τον ΠΣΑΤ, για δεύτερη συνεχόμενη φορά, αθλητής της χρονιάς, αναγνωρίζοντας την μεγάλη του προσφορά, συνολικά στον ελληνικό αθλητισμό.
1977 : Στο Παγκόσμιο στρατιωτικό πρωτάθλημα ΣΙΣΜ, που διεξήχθη στη Βαγδάτη, κατέκτησε την 1η θέση, στην κατηγορία των 90 κιλών.
1978 : Στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του Χάβιροφ της Τσεχοσλοβακίας, αγωνιζόμενος στην κατηγορία των 90 κιλών, κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο ζετέ. Το μετάλλιο αυτό ήταν το πρώτο της χώρας μας σε αυτή τη διοργάνωση. Στο σύνολο κατετάγη 6ος. Στην κατηγορία αυτή, παρόντες και νικητές ήταν, τα ανίκητα <<θηρία>>, Rigert David και Milser Rolf. Από την χρονιά αυτή και έως το 1985, η ΕΟΑΒ προσλαμβάνει ως προπονητή εθνικής ομάδας τον Πολωνό, κ. Κλέμενς Ρογκούσκι.
1978 : Στο στρατιωτικό πρωτάθλημα του ΣΙΣΜ, που διεξήχθη στην Τεχεράνη, στα 90 κιλά ήρθε πρώτος στο σύνολο, με 347,5 κιλά
1978 : Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που διεξήχθη στο Γκέτισμπεργκ των ΗΠΑ, στην κατηγορία των 90 κιλών, κατέλαβε την 6η θέση με 352,5 κιλά στο σύνολο. Επιχείρησε στα 210 ζετέ, που θα του έδιναν την τρίτη στο σύνολο αλλά απέτυχε.
1978 : στους Βαλκανικούς που διεξήχθησαν στην Θεσσαλονίκη, κατέλαβε την πρώτη θέση στην κατηγορία των 90 κιλών, με 357,5 (202,5+155).
1978 Βαλκανικοί Θεσσαλονίκης. Ανυψώνοντας 202,5 κιλά, περνά στην ιστορία σαν ο πρώτος Έλληνας που πέρασε τα 200 κιλά στο ζετέ.
1979 : Η χρονιά χάθηκε αγωνιστικά, λόγω επιμένοντος τραυματισμού στη μέση.
1980 : Ολυμπιακοί αγώνες στη Μόσχα. Κατέκτησε την 8η στην κατηγορία των 90 κιλών, με επίδοση 345 (150-195).
1981 : Στο Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο πρωτάθλημα, που διεξήχθησαν στην Λιλ της Γαλλίας, αγωνιζόμενος στην κατηγορία των 90 κιλών, κατετάγη 8ος και στα δύο πρωταθλήματα, με 340 κιλά.
1981 : Στο πρωτάθλημα της ΕΟΚ, που διεξήχθη στην Αθήνα, κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία των 90 κιλών, με 320 κιλά.
1982 : Στους αγώνες της ΕΟΚ, που διεξήχθησαν στο Βέλγιο, κατέκτησε την πρώτη θέση στην κατηγορία των 90 κιλών με 342,5 κιλά στο σύνολο.
1983 : 1ος στους Μεσογειακούς του Μαρόκου, με επίδοση 355, στην κατηγορία των 90 κιλών.
1983 : Στο Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Μόσχας, κατετάγη 8ος και 7ος αντίστοιχα.
1984 : Ολυμπιακοί αγώνες στο Λος Άντζελες Κατέκτησε την 6η θέση, με επίδοση 350 (155-195).
1984 : Στο Πρωτάθλημα της ΕΟΚ (Μπορντό), κατετάγη 2ος.
1984 : Στους Βαλκανικούς της Κίκιντα Γιουγκοσλαβίας αγώνες, κατέκτησε 3 χάλκινα μετάλλια. Αυτός ήταν και ο τελευταίος αγώνας του Ηλιάδη Νικολάου. Τον Δεκέμβρη του 1984, σε ηλικία 34 ετών, σταμάτησε την ενεργό αθλητική δράση, δεν απομακρύνθηκε όμως ποτέ από τα γυμναστήρια της άρσης βαρών.
Μετά την αθλητική καριέρα
Με την λήξη της αθλητικής του καριέρας, παρέμεινε στο άθλημα και συνέχισε ως ομοσπονδιακός προπονητής στις εθνικές ομάδες (εφήβων – ανδρών), από το 1985-2007.
Επίσης διετέλεσε κριτής Α’ κατηγορίας και διαιτήτευσε σε Ευρωπαϊκά και Παγκόσμια πρωταθλήματα, καθώς και στην Ολυμπιάδα της Ατλάντα το 1996.
Στις 29-9-2013 εξελέγη μέλος του Δ.Σ. της ΕΟΑΒ και από 18/3/2014 υπηρετεί το άθλημα της άρσης βαρών, από την θέση του Α’ αντιπροέδρου και υπευθύνου διαιτησίας.
Μέλος Δ.Σ της ΕΣΟΑ ( Ένωση συμμετεχόντων ολυμπιακούς αγώνες – Olympians), για την περίοδο 2014-15.
ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΠΡΟΦΙΛ
Αρασέ = 165
Επολέ ζετέ = 215
Ντεβελοπέ = 165
Πόδια μπροστά = 240
Πόδια πίσω 280
Ξεκολλήματα = 250
Σταχυολογώντας την καριέρα του Ηλιάδη Νικολάου, διαπιστώνουμε ότι είναι ο πρώτος Έλληνας αρσιβαρίστας με 4 συμμετοχές σε Ολυμπιακούς αγώνες, καθώς και ο πρώτος Έλληνας αθλητής που έσπασε το φράγμα των 200 κιλών στο ζετέ με 202,5 κιλά, το 1978.
Ευχαριστώ τον πρόεδρο της ΤΕΜΘ, κ. Καζακλή Κωνσταντίνο και τον υπάλληλο της κ. Καρυπίδη Γεώργιο, για την βοήθεια τους, με την προσφορά ενημερωτικού υλικού, από το αρχείο της ΤΕΜΘ.
Σέρρες 2015.