2000 και μετά
Η δεκαετία που ολοκληρώνεται, 2000-2010 ασφαλώς και δεν μπορεί να συγκριθεί με την αντίστοιχη 1990-2000, όπου μεγαλούργησε η ελληνική άρση βαρών, σε ανάπτυξη αλλά και υψηλές διακρίσεις.
Η άρση βαρών μπήκε στα σπίτια των Ελλήνων, χάρις στην τηλεόραση και τα μετάλλια της σε συνεχείς διοργανώσεις κάθε επιπέδου, από τους Μεσογειακούς Αγώνες μέχρι και τους Ολυμπιακούς.
Το 2004 ήταν η καταληκτική ημερομηνία της ντριμ τιμ με τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας να αποτελούν το κύκνειο άσμα των χρυσών παιδιών μας.
Ο χρόνος είναι αμείλικτος και δυστυχώς έφερε το αντίο στα περισσότερα από τα μέλη της.
Το χρονικό διάστημα 2001-2004 απλά διατηρούσε το όνειρο της διάκρισης στην Αθήνα ζωντανό.
Οι Έλληνες πρωταθλητές προσπάθησαν με καθεστώς συντήρησης στη προπόνηση να αποφύγουν τους τραυματισμούς και να κλείσουν μια απίστευτη καριέρα μέσα στην ίδια την πατρίδα τους.
Έτσι, στα παγκόσμια πρωταθλήματα ανδρών της δεκαετίας που διανύουμε ήρθαν μόνον πέντε μετάλλια από τα οποία τα τρία, δυο ασημένια και ένα χάλκινο ανήκουν στον Γιώργο Τζελίλη (2001) και τα υπόλοιπα δύο, στον Λεωνίδα Σαμπάνη, ασημένιο (2002) και στον Νίκο Κουρτίδη (2007), χάλκινο.
Το αντίστοιχο διάστημα, στην ίδια διοργάνωση, οι γυναίκες, σαφώς μικρότερες σε ηλικία, σε σχέση με τους άνδρες, κατέκτησαν δύο χρυσά, πέντε ασημένια και τρία χάλκινα μετάλλια στους αγώνες του 2001 και 2002.
Τα κέρδισαν η Νατάσα Τσακίρη, 2-4-0, η Χαρίκλεια Καστρίτση 0-1-1 και η Χριστίνα Ιωαννίδη 0-0-2.
Το 2004 ήταν η χρονιά των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.
Ένα όνειρο, ένα φινάλε βρισκόταν προ των πυλών.
Δυστυχώς δεν ήρθαν όλα όπως τα φανταζόμασταν.
Οι τραυματισμοί και άλλα απρόοπτα έπληξαν την ελληνική ομάδα.
Ο Πύρρος Δήμας έπαιξε με πρόβλημα και ενέσεις στο χέρι, ο Κάχι Καχιασβίλι πονούσε στα πόδια, ο Βίκτωρ Μήτρου το ίδιο και η Νατάσα Τσακίρη υπέφερε από έναν τραυματισμό της τελευταίας στιγμής στο πόδι.
Η διοργάνωση πέρασε στην ιστορία με το τέταρτο σερί Ολυμπιακό μετάλλιο του Πύρρου Δήμα, που έκλεισε τη καριέρα του με τρία χρυσά και ένα χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Την ώρα της απονομής των μεταλλίων το κοινό ξεσηκώθηκε στο αντίο του Έλληνα Ολυμπιονίκη.
Με το χάλκινο μετάλλιο στο στήθος, για περίπου εννιά λεπτά, είδε τους φιλάθλους να τον αποθεώνουν για περίπου οκτώ λεπτά, χωρίς να επιτρέπουν με τον τρόπο αυτόν την απονομή των υπολοίπων δυο μεταλλίων.
Μια σκηνή, μια στιγμή, μοναδική στην ιστορία του αθλήματος.
Ο Γιώργος Μαρκούλας κατέλαβε την 4η θέση, πίσω από τον Πύρρο και οι Βίκτωρ Μήτρου και Χριστίνα Ιωαννίδη την 5η θέση.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, ύστερα από την δυσάρεστη περιπέτεια με την υπόθεση της φαρμακοδιέγερσης, η χώρα μας πήρε δυο ένατες θέσεις χάρις στους Νίκο Κουρτίδη και Βικτώρια Μαυρίδου.
Την περίοδο 2001-2010 η Ελλάδα κατέκτησε τρία ασημένια και τέσσερα χάλκινα μετάλλια σε παγκόσμια πρωταθλήματα εφήβων – νεανίδων με τη διοργάνωση του 2001 να φιλοξενείται με απόλυτη επιτυχία στη Θεσσαλονίκη.
Στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα ανδρών – γυναικών, προσθέσαμε στη συλλογή μας άλλα επτά μετάλλια με την Τσακίρη να κατακτά δύο χρυσά, ένα ασημένιο, την Ιωαννίδη ένα χρυσό, ένα χάλκινο και τις Καστρίτση, Κασάπη από ένα χάλκινο.
Τα χρόνια πέρασαν αλλά οι δόξες της ελληνικής άρσης βαρών θέλησαν να παραμείνουν στο χώρο του αθλήματος των δυνατών για την αναγέννηση του.
Ο Πύρρος Δήμας κατέλαβε τη θέση του προέδρου της Ε.Ο.Α.Β. στις εκλογές, ο Βαλέριος Λεωνίδης ανέλαβε ομοσπονδιακός προπονητής με συνεργάτη του τον Λεωνίδα Σαμπάνη.
Η δεκαετία 2011-2020 αναμένεται δύσκολη, επίπονη σε δουλειά και προσπάθεια αλλά συνάμα και συναρπαστική σε έργα και συναισθήματα.
Μείνετε μαζί μας λοιπόν, στο πλευρό μας, όπως για τόσα χρόνια.