Αφιέρωμα στον Χρήστο Σαλτσίδη!
Το αφιέρωμα της ιστοσελίδας www.sportsland.gr στον Χρήστο Σαλτσίδη!
Οι πρώτες… μπάρες
Είναι από τις περιπτώσεις που δεν μπήκε σε δίλημμα για το πιο άθλημα θα ακολουθήσει. Ο πατέρας του και ο θείος ήταν επιτυχημένοι αρσιβαρίστες, επομένως όπως ήταν φυσικό το μήλο κάτω από την μηλιά θα πέσει. Ο Χρήστος Σαλτσίδης από μικρός ήταν μέσα στα γυμναστήρια, αλλά στην ηλικία 7-8 χρονών ξεκίνησε την Αρση Βαρών. Οι συγγενείς του τον ώθησαν να ξεκινήσει κι αφού είδε ότι έχει ταλέντο μόλις ενηλικιώθηκε το συνέχισε επαγγελματικά!
Οι πρώτες απορίες!
Μεγάλωσε μέσα στο άθλημα και έζησε από κοντά την dreamteam. Μεγάλες δόξες, σημαντικές επιτυχίες και ο μικρός τότε Χρήστος απέκτησε τα πρότυπά του! Κάχι, Πύρρος, Βαλέριος, Λεωνίδας και όλα τα μεγάλα ονόματα τον είχαν κάνει να ονειρευτεί και τον εαυτό του σε μία τόσο μεγάλη διοργάνωση να σηκώνει πολλά κιλά. Γι αυτό και μικρός, όντας ανυπόμονος, ρωτούσε συνέχεια τον Θείο του. «Θα σηκώσω εγώ ποτέ τόσα πολλά κιλά;». Εκείνος χαμογελούσε και του έλεγε ότι με σκληρή προσπάθεια θα τα καταφέρεις. Ο μικρός Χρήστος όμως, δεν τον πίστευε και… απογοητευόταν!
Τα χρόνια, όμως, πέρασαν ο Σαλτσίδης μεγάλωσε, έγινε πρωταθλητής Ελλάδος, σήκωσε τα κιλά και πολλές φορές θυμάται με τον Θείο του τις επίμονες τότε ερωτήσεις και φυσικά όταν η συζήτηση πάει εκεί τα πειράγματα δεν σταματάνε!
Όταν το όνειρο έγινε πραγματικότητα
Ο Χρήστος είχε μεγαλώσει μέσα στην Αρση Βαρών. Είχε πανηγυρίσει τις μεγάλες επιτυχίες και όταν τα χρόνια περνούσαν, ήρθε η στιγμή να πάρει τις δικές του ευκαιρίες. Πραγματικά αν και έχουν περάσει εφτά ολόκληρα χρόνια δεν μπορεί να ξεχάσει την πρώτη φορά που φόρεσε το εθνόσημο στο στήθος. Ανατρίχιασε ολόκληρος. Η ζωή πέρασε μπροστά από τα μάτια του και θυμήθηκε τις κουβέντες του Θείου του: «με σκληρή δουλειά όλα θα τα πετύχεις». Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων το 2007 εκπροσώπησε την χώρα μας και η στιγμή αυτή του έχει μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη του. Το μικρό αγόρι, είχε φτάσει σε σημείο να εκπροσωπήσει την Ελλάδα. Με καμάρι και δέος κοίταζε την εμφάνιση με το Εθνόσημο. Ηταν η μεγαλύτερη στιγμή της ζωής του και όσοι τον ζούσαν καθημερινά, είχαν καταλάβει ότι για τον Χρήστο η Εθνική είναι πάνω από όλα!
Μόνο το περιβραχιόνιο του λείπει!!
Η ομάδα πάνω από όλα! Πόσο αντιφατικό ακούγεται σε ένα ατομικό άθλημα; Όμως ο Χρήστος δεν εμπνέει μόνο τους συναθλητές του, το προπονητικό τιμ, αλλά και όλους όσους ασχολούνται με την Αρση Βαρών. Είναι ένας αθλητής πρότυπο και έχει κερδίσει τον σεβασμό όλων στο χώρο! Μία φορά να μιλήσεις μαζί του, σε κέρδισε. Πόσο δύσκολο είναι σε ένα ατομικό άθλημα να θεωρηθείς ο… αρχηγός της ομάδας; Ειδικά όταν δίπλα σου υπάρχουν αθλητές καλύτεροι από σένα; Πόσο δύσκολο είναι να σου έχει… «απονεμηθεί» αυτός ο ρόλος όταν δεν έχεις προσπαθήσει καθόλου για να το πετύχεις αυτό; Μάλλον ακατόρθωτο. Του… αρχηγού λοιπόν, λείπει μόνο το περιβραχιόνιο, καθώς έχει κερδίσει την αγάπη και τον σεβασμό όλων!!! Τι έχει κάνει για την Εθνική; Τα πάντα!!! Οντας ένας από τους μεγαλύτερους διεθνείς αθλητές, της τρέχουσας ομάδας, έχει παρατήσει σχεδόν εφτά χρόνια το… σπίτι του, τις παρέες του, ήρθε στην Αθήνα (σ.σ. από τη Θεσσαλονίκη) κι έχει αφοσιωθεί σε αυτό που αγαπάει. Την Αρση Βαρών.
Τα μεγάλα όνειρα
Οσο κι αν μεγαλώνουμε τα όνειρα δεν σταματάνε ποτέ. Οι φιλοδοξίες και τα θέλω του Χρήστου συνεχίζονται, άλλωστε νέο παιδί είναι. Το ιδανικό φινάλε σε μία καριέρα που του έχει προσφέρει πολλές συγκινήσεις, είναι ένα! Ένα όνειρο που δεν είναι μόνο δικό του, αλλά όλων των αθλητών. Η συμμετοχή σε μία Ολυμπιάδα. Ο Σαλτσίδης θα ήθελε να κλείσει την καριέρα του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Σίγουρα είναι ένας δύσκολος στόχος, το ξέρει και ο ίδιος, αλλά στη ζωή ένα πράγμα δεν… χρεώνεται: το όνειρο!!! Και αν έχει κάποιες πιθανότητες να το πετύχει, θα το κάνει!!!
Η χειρότερη στιγμή
Στην καριέρα του Χρήστου δεν ήταν όλα ρόδινα. Το 2008 είχε έναν τραυματισμό τον οποίο δεν τον ξεπέρασε γρήγορα και σίγουρα τον έριξε ψυχολογικά. Τέσσερις δισκοκήλες στη μέση τον ταλαιπώρησαν, αλλά δεν το έβαλε κάτω. Δεν λύγισε και στο τέλος βγήκε πιο δυνατός.
Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα
Ο στόχος του στο παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Καζακστάν είναι ένας. Να μπει στην πρώτη 25αδα, να βαθμολογηθεί και να βοηθήσει την Εθνική ομάδα να μαζέψει βαθμούς, έτσι ώστε να στείλουμε όσο το δυνατόν περισσότερους αθλητές γίνεται στο Ρίο.
Η αδυναμία του… αρχηγού!!!
Ο Σαλτσίδης εκτός από την Αρση Βαρών έχει μία μεγάλη αδυναμία. Το κυνήγι!!! Δεν χάνει ευκαιρία να πιάνει την καραμπίνα και να πηγαίνει να κυνηγάει. Τεράστια… καψούρα και δεν το κρύβει!
Δεν ξεχνάει
Πέντε είναι τα πρόσωπα που τον έχουν στιγματίσει στην αθλητική του σταδιοδρομία! Ο πατέρας του, ο Θείος του και οι ομοσπονδιακοί προπονητές. Ο Σαλτσίδης δεν χάνει ευκαιρία να ευχαριστήσει τους συγγενείς τους, καθώς και τους Βαλέριο Λεωνίδη, Λεωνίδα Σαμπάνη και Κυριακή Γαλάνη…